"Albert Camus"nün ( 1913-1960) en tanınmış, en çok yabancı dile çevrilmiş, en çok incelenmiş ve hala en çok satan kitaplar arasında yer alan "Yabancı", aynı zamanda yazarın en gizemli yapıtı. Ölümün egemen olduğu bir "varlık"ın en anlamsız olgularını saçma bir düzensizlik içinde yaşayan bu romanın başkişisi "Meursault", bir simge kahraman değildir, "adı" olmayan bir "Yabancı"dır; bu eksik kimlik, gerçeklikten algıladığı şeyi yapılandıramayan, yeniden örgütleyemeyen, ama gerçekliğin yankılarını yakalamaya çalışan bir boş bilincin imgesidir. Onun kayıtsızlığı ve edilgenliği, işte bu boş bilincin ürünüdür. Yabancı, büyüleyici gücünü, içinde barındırdığı trajedi duygusuna borçlu: Bir türlü ele geçirilemeyen anlamın sürekli aranması, bilinç ile toplumsal dünya arasındaki çatışma... Camus'yle buluşanların hiçbiri, onunla karşılaşınca hayal kırıklığına uğramamıştır. "Mutluluk, bir yerde ve her yerde hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir," der Camus. Giderek daha çok sevilen bir yazar olması, onun bu sevgisinin yansımasından başka bir şey değildir.
√ Kitap Meursault ismindeki bir adamın annesi'nin ölümüyle başlıyor.Bu adam hikaye'nin baş karakteri olan ve kitaba ismini veren yabancı. Kitabın konusu toplumla arasında mesafe olan kendi halindeki bir adamın yaşadıkları. Annesi'nin ölümünden sonra hayatına hicbir şey olmamış gibi davranan meursault'un evlenmek üzere oldugu bir kız arkadaşı ve yakın bir dostu vardır.Tatil yaparlarken karşılarına bir gün bir kaç tane arap çıkar.Bu adamların ne istedikleri bilinmemektedir ki tam o sıralar da onlardan bir tanesini öldüren kitap karaterimiz hapse atılır. Sorgulamalar sırasında bu adamı neden öldürdüğünden çok adamın yaşantısı sorgulanır.Topluma olan yabancı tutumu herkesin önyargısına neden olmuştur.İlk 60 sayfa çok yavaştı bana göre ama ,ikinci kısımdan sonra kitabı sevmeye başladım ve sonunu çok merak ettim.Kitabı okumuş olmak için okursanız,kitaptan hiçbirsey anlamazsınız ve sevmezsiniz.Ben kitabı sevdim ,okumayan eminim çok az kişi var ve eğer varsa mutlaka okusun derim...
Alıntılar...
*"İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır"
*
"Ölüm cezasının çok önemli bir şey olduğunu,hatta bir bakıma onun, bir insanın ilgisini çekecek tek şey olduğunu nasıl olmuştu da anlamamıştım? Mümkün olup da bu hapishaneden çıkabilseydim,bütün idamları seyretmeye giderdim"
"Yaptığım herhangi bir şeyden dolayı hiçbir zaman gerçek pişmanlık duyamamış olduğumu ona samimi olarak,hatta dostça açıklamaya çalışmak isterdim."
*
*
"Bazı insanların sırf normal olabilmek için olağanüstü enerji sarfettiklerini kimse bilmez."
*
*
"İşte böyle sayın jüri üyeleri. Aslında,bende ruhtan da eser yokmuş insanlıktan da, hatta insan kalbini esirgeyen ahlak kurallarının birine bile sahip değilmişim."
√ Kitap Meursault ismindeki bir adamın annesi'nin ölümüyle başlıyor.Bu adam hikaye'nin baş karakteri olan ve kitaba ismini veren yabancı. Kitabın konusu toplumla arasında mesafe olan kendi halindeki bir adamın yaşadıkları. Annesi'nin ölümünden sonra hayatına hicbir şey olmamış gibi davranan meursault'un evlenmek üzere oldugu bir kız arkadaşı ve yakın bir dostu vardır.Tatil yaparlarken karşılarına bir gün bir kaç tane arap çıkar.Bu adamların ne istedikleri bilinmemektedir ki tam o sıralar da onlardan bir tanesini öldüren kitap karaterimiz hapse atılır. Sorgulamalar sırasında bu adamı neden öldürdüğünden çok adamın yaşantısı sorgulanır.Topluma olan yabancı tutumu herkesin önyargısına neden olmuştur.İlk 60 sayfa çok yavaştı bana göre ama ,ikinci kısımdan sonra kitabı sevmeye başladım ve sonunu çok merak ettim.Kitabı okumuş olmak için okursanız,kitaptan hiçbirsey anlamazsınız ve sevmezsiniz.Ben kitabı sevdim ,okumayan eminim çok az kişi var ve eğer varsa mutlaka okusun derim...
Alıntılar...
*"İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır"
*
"Ölüm cezasının çok önemli bir şey olduğunu,hatta bir bakıma onun, bir insanın ilgisini çekecek tek şey olduğunu nasıl olmuştu da anlamamıştım? Mümkün olup da bu hapishaneden çıkabilseydim,bütün idamları seyretmeye giderdim"
"Yaptığım herhangi bir şeyden dolayı hiçbir zaman gerçek pişmanlık duyamamış olduğumu ona samimi olarak,hatta dostça açıklamaya çalışmak isterdim."
*
*
"Bazı insanların sırf normal olabilmek için olağanüstü enerji sarfettiklerini kimse bilmez."
*
*
"İşte böyle sayın jüri üyeleri. Aslında,bende ruhtan da eser yokmuş insanlıktan da, hatta insan kalbini esirgeyen ahlak kurallarının birine bile sahip değilmişim."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder